öyle

neredeyse 5 gündür odamdan çıkmamış olacaktım ki canan aradı.ulusal sınırlar içine girmiş bulunmakta ve her an sizin de kapınızı çalabilir.tetikte olunuz (duygu). doğrusu memnuniyetle buluştum.hakkımda bildiği, hatıraldığı detaylar hayret vericiydi.kıza büyük ayıp ettim, ama
a.haberi yok.
b. bilmek de istemez zaten.
c. öğrenirse intihar ederim.
d.hepsi ve hiçbiri.
neyse geçelim bu konuyu.
benden fotoğrafçı olmaz. doksan tane fotoğraf çektim, sadece on tanesinin eli yüzü düzgün. enişte hocam normal dedi, eğitime gitmen lazım dedi.ama o zaman hobi olmaktan çıkıp bir işe dönüşür diye çekiniyorum. diyorum ki bir de, biri bana tekrar gitar öğretsin ama kursa gitmeyeyim. (ha inci?)
buna da neyse.
eğer aptal gibi lisede birkaç yıl boyunca günde beş on kere dinlemeseydim, şimdi portishead dinlemekten büyük zevk alabilirdim. beth gibbons'ın karizmasını izlemeye henüz nail oldum, bayıldım. şöyle de bir linkle ölümsüzleştirmek isterim: glory box-portishead cat power da yaşlanınca böyle olsun. bu kadının bir başka modeli de bizim uluslararası hukukçumuzdur, gökçen alpkaya (tıklayın). yine yeni fark ediyorum ki gökçen hoca benim yaşamak isteyip de ancak ortasından kavuşabildiğim bir akademik yaşantı sürmüş. (bkz. fotoğrafın altındaki kırmızı yazılar)
işte bu da böyle.
hazır bu kadar yazı okumuşken yukarda linkini attığım yeni bloguma da girin.neden "od" diye düşünürsünüz siz.şöyle, ben bu insanları ateşe taptıracaktım başta, zerdüşt edecektim ama sonra vazgeçtim.artık yalnızca fonetik diye od.güzel bir şey bence herkes uydursun böyle şeyler.
çok canım sıkılıyor be.