soldan, sandalyede oturan uzun boylu ince bir ihtiyar olan anneannem (annanem), tombul kısa gezenti karşı komşumuz atiye teyzem, ameliyatlardan sonra çok kilo almış fakat bir zamanlar ince güzel uzun saçlı bir kadın olduğu anlaşılan, düzgün duruşlu teyzem, ben, kırmızı kırçıllı kazağı siyah çerçeveli gözlüğü ak düşmüş erkek tıraşlı saçlı annem, alımlı bir kadın olan kuzenim esin ablam ve sağ başta afacan oğlu pembe yanaklı, sarı kıvırcık saçlı, örümcekçocuk atakan hoş bir kare yarattık. pedro almodovar görse vallahi kurardı seti bizim mutfağa. örgü ördük, bir ağızdan konuştuk, teyzem annaneme bağırdı, annem araya girdi. zincirleme etkileşimle toplu halde ağladık. teyzem ikide bir öptü beni "canım canım" dedi yanağımı sıktı. atakan bardak kırdı.annesi kızdı, annem gitti bez getirdi, annanem bişey olmaz dedi, teyzem a benim yakışıklı oğluşum kır canın sağolsun dedi. yemek yaptık, tarif konuştuk...gibi dişi haller işte.

şuraya bağlıyacağım; dönem başlıyor. dolayısıyla duygu çok haklı: the dog days are over! the horses are coming

salak gibi heyecanlanıyorum.