kıskanmak

yüreğimi büken bu güç bir bakışa sığdıramadığım o simetrik sözcüklerdir. yazmak nedir mastar haliyle? bir eylemek , bir etmek... hiç tanımadığım insanların parmak kıpırtıları temas etmeden bana -ve beni bilmeyerek- dokunuyor ümidime. ümidimi kırıp yüreğimi büküp omuzlarımı düşürüyorlar hantal göğsüme. parmaklarımı kesiyor uzak kalem hışırtıları, parmaklarımı! birinin varmışlığı benim yok oluşumu yaz(mış)-(dı)-(ıyor)-(acak). sizin gaddar ellerinize ahım olsun. siz çok güzelsiniz. benimkisi yalnız ucuz estetik soytarılığı, taklit komedisi, parmak trajedisi...benimkisi yok, benimkisi olmayacak.