25 Eylül 2009 Cuma

neyse ki gökkuşağında haki yok!

duyarlılık gösterisini sevmem.ne facebook "farkında mıyız?" gruplarını ne mesajlı t-shirt modasını...adamakıllı bir eyleme girişilmediği sürece bu söylemler kimilerinin "iyi insan imajları" için çok gerekli bir aksesuar olup çıkıyor.oysa çirkinliklerle alay olmaz,olmamalıdır.
yine de bir şey paylaşmak istiyorum.birlikte utanalım diye:

"Gey Asker ! Bir gey arkadaşımın çarşı izinlerinde tuttuğu günlüğü okuyunca, iyi ki askere gitmemişim diye kendime dua ediyorum... işte aşagıdaki de benim askere gitmeme maceram; Askerlik şubesinde psikolojik sorunlarım var askere gitmek istemiyorum dedim.. beni kasimpasa deniz hastanesine sevkettiler... askeri psikiyatriste herşeyi anlattım... gayet makul karsıladi, ama askere gitmek istemiyorsan sex anında ilişkiye girerken fotoğraf getirmemi söyledi... tabi o zaman yasım daha ufak cok da gey arkadasım yok, ben böyle bir uygulama oldugunu bilmiyordum, doktoru sapık zannettim ve fotografları kendi sapık arsivi icin istedigini düsündüm... yok ben böyle birsey yapamam dedim... doktor demez mi ağzına alırkende olur... Şaşırdım kaldım, bu doktorun full sapık birisi olduğuna karar verip, tam adamına düştün yahu dedim!... meğerse adamın günahını almışım, gercekten öyle bir uygulama varmıs... beni ist gataya sevk etti bagzi psikoloji testleri icin... ilk önce bir sene erteleme verdiler... sonraki sene bir sene erteleme daha.. ücüncü sene gittigimde, doktora her sene bir kac gün gel-git yapmaktan bıktıgımı alıcaklarsa askere almalarını yoksa beni çürüge cıkarması icin yalvardım.. tamam bu sene son dedi ve o sene beni çürüğe cıkardılar... bazı arkadaslarım hemen ilk gidiste aldılar ama onlar ya fotoğraf verdiler yada anal muayene yaşadılar ve çoğu ağlaya ağlaya içki içip yarı sarhoş kadın kılığına girip gittiler.. ben tüm bunlara direndiğim icin üç sene sonunda zor aldım..." (http://www.kaosgl.com/)

bu anlatılanların en katlanılabilirlerinden, inanın.şimdiye kadar biraz daha uzak bir trajediydi gay-lezbiyen-transeksüellerin sorunları.şu son yarım saattir biraz daha yakınlaşabildim sanırım.anlamak bile bu kadar zorken yaşamak nasıl olsa gerek?yazarın gamsız üslubunun altında acaba daha ne çirkin deneyimler var?

bir gün kadınlığımı ispatlamak zorunda kalmamayı umarım.elbette kimsenin silah tutmadığı, cinsel tercihleriyle yargılanmadığı, ahlaksız, soysuz bir dünyayı umut etmek ahmaklık olur...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder