iç ses bunları söyledi

"iyi adamdı ama rezilce korkarak yaşadı." aslında babamın mezar taşına yazılması gereken şey bu.bununla başa çıkmayı denemekle lüzumsuz bir çileye başkoyacağımın farkındayım.o yüzden, sinir olup geçiyorum...yine de bu yaşıma kadar yaşadığım tüm "despot baba" deneyimlerimin bana çok rafine bir olgunluk verdiği inancındayım.elbette bu dediğim onun tutumlarını makul kılmaz.beni olumlu düşünebiliyor olmakla bir kat daha olgun kılar yalnızca.evet, hep ben, hep ben...
neyse işte, hayatta erkeklerden iyi bir halt olduğunu hiç deneyimledim.bir gün o da olur.
bu arada kabahati asla babamda bulmuyorum.bu başlı başına babalık rolünün ve izlenme rekorlarları kıran "çocuklar duymasın"vari dizilerin inşasıdır.kimileri onları sever.bir güvenlik paranoyası içinde korunma açlığı vardır kiminlerinde.onu erkil, çekici, cazibeli falan bulurlar.bunu seçmezler gerçi onlar da, bu sempatizanlık seçilmiştir zaten onlar için.kolay kolay hiçkimsenin hiçbir şeyi tayin hakkı yoktur.
bence ben kendim için bu hakkı yarattığım ölçüde haksızlığa uğramaya mahkumum.
kimileri çok umursar, kimleri çok üzülür, kimileri çok yorar, kimileri çok düşünür, kimileri çok zorlar, kimileri çok zanneder kendini.oysa yalnızca elli altmış yıl dahadır, o kadar.

yıldız tilbe ile bitsin: http://fizy.com/s/12bfwv
siz de artık kafanıza göre...