14 Kasım 2009 Cumartesi

don juan'ın anısına ergen bir yazı

Bu uçak yırtılmış.
Gemi de ha bire su alıyor, ayıp olmasın diye söylemiyorum.
Buraların boya zamanı gelmiş.
Bakma, şimdilik idare ediyoruz.

böyle yaşanmaz.yazacak bir şey olmadan...her insan en az ayda bir kez aşık olmalı, haftada en az bir kez sarhoş olmalı ve hergün en az bir kez yazacak bir şeyler bulmalı- ki yaşadım diyebilsin.gün doldurur gibi, hep daha güzel günleri bekleyerek yaşanmaz.yirmi yaşında bir an önce yaşlanmayı dileyerek yaşanmaz.aşık olmadan yaşanmaz.ona yaşamak denmez yani.
dün birisine hararetle bir şeyler anlatırken görülmüşüm.ne mutlu, ne hayat dolu bir kare.oysa genelde susup karşı tarafın bu işten rahatsız olup olmadığını tartmak oyununu oynarım.eğlenmek için yapmam, sadece yaparım işte bazı bazı.ve ben insanlarla eğlenmem.eskiden alay ederdim, bir süredir hiç etmiyorum.etmeyi de sevmiyorum.onlara gülüyorum, bir takım şeylerini komik buluyorum.ha aşağı ve yukarı gördüklerim de oluyor.ama alay etmiyorum.arada nüans var; anlatamıyorum, ağlatmayın.
abimin doğum gününü hatırlayamıyorum.bütün gün defalarca düşündüm, bulamadım.bırak gününü hangi ay olduğunu bile çıkartamadım.otuza kadar saydım, hiçbir sayı tanıdık gelmedi.galiba "eternal sunshine of the spotless mind" ki onlar bile hatırlıyorlar birbirlerini sonradan.nasıl bu kadar unutkan olabilirim?nasıl böyle lekesizce unutabilirim? aptallıkla açıklanamaz gibi geliyor.hastayım bence.
bugün üçüncü kez izledim sil baştan'ı ki orjinal uzun ismi çok daha hoştur.saçımı boyamak istiyorum ama annem-babam endişelenir.bu halimle daha makul daha hanım daha normal daha komşu çocuklarına örnek gösterilesi daha kibarlığına kibarlık katmak için sesini incelterek konuşan daha "pretty girl" jennifer'ın seslenişiyle daha yurt güvenlikçilerince güven duyulan bir tip oluyorum ve pastaneci "buyur abisi" derken ya da yurt görevlisi "şimdi git sonra gel ablacım" derken ya da sınıftaki pretty kız bana "ciciş" derken ikinci kez düşünmeye gerek duymuyor.oysa ben gizli gizli pure reason revolution dinleyip sürrealist film izliyorum.ve canım benim, insanları ve dünyayı ve seni sevmiyorum.hatta bazen çok içten küfrediyorum, inanmazsın.

2012'de hepberaber ölsek bari.gerçi ben büyük ihtimalle hiç yaşamamış olacağım.

ambassadors return- http://fizy.com/s/19dgfp

2 yorum:

  1. sen depresif olduğunda ben ölmek istiyorum.

    YanıtlaSil
  2. sende bir ölmeklik var bu ara.sınavlardandır zannediyorum...?gerçi yalan söyledim sınavlardan değildir benimki gibidir gibi geliyor.ölme canım!

    YanıtlaSil